Φύλλο Αναστοχασμού
Α. Η διαδικασία
1. Τι σου άρεσε περισσότερο στο Socratic seminar;
Μου άρεσε πως μπορούσαμε να δουλέψουμε πάνω στα κείμενα στον προσωπικό μας χρόνο και που μετά είχαμε τις σημειώσεις μας στη συζήτηση. Επίσης μου άρεσε ότι το Socratic Seminar δεν είναι σαν debate, αλλά είναι απλά μία συζήτηση όπου λέμε την γνώμη μας για το νόημα του κειμένου και την γλώσσα του ποιητή.
2. Ποια από τις ιδέες που είπες εσύ σου άρεσε περισσότερο και γιατί;
Μου άρεσε αυτό που είχα πει για το γενικό νόημα του 3ου κειμένου. Είχα εκφράσει πως στο κείμενο ο συγγραφέας χρησιμοποιεί αρκετή ειρωνεία και κρίνει αυτούς που υποστηρίζουν ότι οι ποιητές δεν συμβάλλουν σε τίποτα σε μία κοινωνία και απλά μένουν στον ελεφάντινο πύργο τους.
3. Ποια από τις ιδέες που άκουσες από τους συμμαθητές σου σου άρεσε περισσότερο και γιατί;
Ένας από τους συμμαθητές μου είχε πει πως η περιγραφή των «σύνθετων» ανθρώπων είναι πολύ παρόμοια στην περιγραφή ενός πολιτικού. Αυτό ήταν κάτι που είχα σκεφτεί και εγώ, και ήταν κάτι το οποίο μου δημιούργησε νέους δρόμους προς το νόημα και το μήνυμα του κειμένου. Η ιδέα του συμμαθητή μου μου άρεσε γιατί ήταν κάτι στο οποίο μπόρεσαν να προσθέσουν όλοι κάτι.
4. Τι θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά στην επόμενη συζήτηση;
Δεν υπάρχουν πολλά, αλλά πιστεύω πως κάτι που θα μπορούσε να αλλάξει και να γίνει καλύτερο είναι ο χρόνος που ξοδεύουμε σε κάθε κείμενο. Πιστεύω πως συγκεκριμένα στο 2ο κείμενο, πήραμε περισσότερο χρόνο από όσο χρειαζόμασταν για να εκφραστούμε πλήρως.
5. Τι θα ήθελες να βελτιώσεις ή τι θα έκανες διαφορετικά στην επόμενη συζήτηση;
Δεν είχα προετοιμαστεί καλά για το κείμενο 2. Την επόμενη φορά θα πρέπει να αφιερώσω χρόνο εξίσου σε ότι πρέπει να προετοιμάσουμε για το Socratic Seminar μας.
Β. Το περιεχόμενο
1. Συμπύκνωσε το νόημα του κάθε κειμένου σε 3 προτάσεις για κάθε κείμενο.
Κείμενο 1
Ο συγγραφέας ανοίγει το θέμα «Απλοί άνθρωποι vs Σύνθετοι άνθρωποι». Η περιγραφή του για αυτές τις δύο ομάδες σχεδόν υπονοεί πως οι «απλοί» άνθρωποι είναι οι καθημερινοί πολίτες μιας δημοκρατίας, και οι «σύνθετοι» άνθρωποι είναι οι πολιτική, οι οποίοι συχνά λένε ψέματα και δεν πράττουν πάντα το «άλφα».
Κείμενο 2
Ιδέες του κειμένου: Τρόπος με τον οποίον σκέφτονται η άνθρωποι, άνθρωποι που αρνούνται να ακούσουν άλλες ιδεολογίες.
Κείμενο 3
Ο συγγραφέας παραπονιέται και κρίνεις αυτούς πως θεωρούν τους ποιητές ως κάποιοι οι είναι εγωιστές και δεν ασχολούνται με τον έξω κόσμο, και δίνει μερικά επιχειρήματα με ιστορικούς ποιητές, οι οποίοι είχαν βασίσει το έργο τους πάνω στην συνεισφορά προς την κοινωνία.
Κείμενο 4
Το τελευταίο κείμενο έχει να κάνει με την του Σόλωνα και του Διονύσιο Σολωμού, δύο ποιητές οι οποίοι ήταν λάτρες και δημιουργοί δημοκρατικών ιδεών και χρησιμοποιούσαν την ποίηση τους προς το όφελος του κόσμου και την βελτίωση πολιτικών και κοινωνικών προβλημάτων.
Comments
Post a Comment