Στέλλα Καπεζάνου

Με βάση τη δική σας κριτική ματιά, ποιο είναι το πιθανό μήνυμα που επιχειρεί να στείλει η Καπεζάνου μέσω της έκθεσής της Brit Pond; Με ποια μέσα το επιτυγχάνει;

Το πιο πιθανό μήνυμα που προσπαθεί να στείλει η Καπεζάνου είναι η αιώνια αναζήτηση του ανθρώπου για το «καλύτερο». Πιο συγκεκριμένα, υπάρχουν άτομα που δεν σταματούν ποτέ ψάξουν να βρουν κάτι καλύτερο από αυτό που έχουν τώρα, σαν μία καλύτερη σχέση και ένα καλύτερο περιβάλλον. Όμως, υπάρχουν άτομα που αποδέχονται την κατάσταση που βρίσκονται και δεν προσπαθούν να την βελτιώσουν. Το μήνυμα είναι εφαρμόσιμο σε ολόκληρη την έκθεση και ακόμα περισσότερο στο «Brit Pond», στο οποίο η χρήση συμβόλων το αποκαλύπτουν αποτελεσματικά.

Αρχικά, το πρώτο πράγμα που τραβάει την προσοχή του θεατή είναι η κοπέλα που βρίσκεται στη μέση του πίνακα. Η γυναίκα απεικονίζεται να κοιτάει συγκεντρωμένη προς μία κατεύθυνση, κάτι που καμία άλλη μορφή δεν κάνει. Αυτή η διαφορά ανάμεσα στην κοπέλα και στις υπόλοιπες ανθρώπινες μορφές είναι η ίδια διαφορά ανάμεσα στους ανθρώπους που πάντα ψάχνουν για κάτι καλύτερο και αυτούς που αποδέχονται την κατάσταση τους. Σε αυτή τι περίπτωση, η «κατάσταση» είναι το περιβάλλον στο οποίο βρίσκονται οι μορφές αυτές, μία δημόσια πισίνα. Η πισίνα και το γρασίδι φαίνονται να είναι φυσιολογικά, αλλά το φόντο ξεχωρίζει εξαιτίας της παραμόρφωσης του. Όχι μόνο τα φύλλα που απεικονίζονται πίσω από όλους είναι γιγαντιαία σε σχέση με αυτούς, αλλά είναι και πανύψηλα. Το φόντο αυτό ξεχωρίζει από τον ρεαλισμό των ανθρώπων και του υπόλοιπου τοπίου. Εξαιτίας αυτού του φόντου, η κοπέλα ψάχνει κάτι διαφορετικό, καθώς προσπαθεί να βρει ένα καλύτερο περιβάλλον από αυτό που βρίσκεται.