Το πλαίσιο μιας γελοιογραφίας

       Εδώ και δεκαετίες, γελοιογράφοι χρησιμοποιούν σύμβολα για να δημιουργήσουν σκίτσα πολιτικής ή κοινωνικής σάτιρας. Όμως, πολλές φορές τα σύμβολα αυτά συμπεριλαμβάνουν παραπομπές σε πολιτιστικά και ιστορικά πλαίσια, είτε είναι γνωστά είτε όχι. Για αυτό το λόγο, είναι αρκετά σημαντικό ο αναγνώστης να γνωρίζει τα πολιτιστικά και ιστορικά θέματα, για μία πλήρη κατανόηση της γελοιογραφίας.
Για παράδειγμα, το σκίτσο «Προς το Δημοψήφισμα του Βαγγέλη Παυλίδη, είναι ένα παράδειγμα γελοιογραφίας που απαιτεί την γνώση του πλαισίου. Η γελοιογραφία απεικονίζει έναν τσολιά, κάτι που συμβολίζει την πιο παλιά Ελλάδα, να κρατάει ένα κομμάτι χαρτί με την λέξη «όχι», περπατώντας μέσα από μία βροχή από «ναι». Για την διευκόλυνση του αναγνώστη, ο δημιουργός της εικόνας είχε τοποθετήσει τον τίτλο και μία ημερομηνία, έτσι ώστε να μπορέσει να καταλάβει ότι το σκίτσο βρίσκεται στην περίοδο όταν οι Έλληνες ψήφισαν το τέλος της Βασιλείας, δίνοντας την κυβέρνηση στα χέρια τις Χούντας. Όμως, χωρίς αυτές τις πληροφορίες, η κατανόηση του σκίτσου θα ήταν πολύ πιο δύσκολη για τον αναγνώστη, αφού δεν θα είχε ιδέα για πιο γεγονός διαμαρτύρεται ο σκιτσογράφος.
Συμπερασματικά, σε περιπτώσεις που η κατανόηση μιας γελοιογραφίας είναι δύσκολη, η γνώση του πλαισίου του σκίτσου είναι σημαντική επειδή επιτρέπει στον αναγνώστη να αναγνωρίσει τις αναφορές που κάνει ο γελοιογράφος στα γεγονότα της περιόδου της δημιουργίας του σκίτσου.